Dreaming of a Tree

Illustration by Roisin O’Donnell – @stevenfritters

A poem originally published in The Bower Monologues.

There’s a gentle, wise tree

With leaves that remind me

The world’s fragility

And I dream of how it would be

If this was my reality

If I could always stay there

Taking refuge in its serenity

The Wild Beauty of Life

Photo by dilaquis

Some moments in life make us feel what being alive truly means, in a very powerful way, in all our cells… In such moments, when I stop and take a deep breath, look inwards and then around me, at the sky; the feelings of gratefulness, love and serenity wash over my soul, and make me realize that only this moment exists, and I’m fully present, fully “here”… ⁣⁣

Teachable Moments

Photo source: unsplash.com

Someone who has made a huge impact on my life once told me “There are no mistakes in life. In my world, we label them “fascinating.” Every moment in life is a teachable moment, if you’re open…” Those words really stayed with me and I thought about what they meant quite deeply. As someone who used to try and avoid making mistakes, I’ve come to realize that nearly all the turning points, life changing experiences, unforgettable lessons of my life were in some way related to those “mistakes”. ⁣

Doğrunun ve Yanlışın Ötesinde

Fotoğraf: dilaquis

Doğrunun ve yanlışın ötesinde bir yer var; seninle orada buluşacağız.” Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî

Pandemi süreci, doğru ve yanlışların, yargıların, öyle olmaz böyle olur’ların havada uçuşması ve çarpışmasıyla, tüm yoruculuğu ve beyhudeliğiyle gözler önüne serilmesiyle, o doğru ve yanlış ötesindeki yere bir çağrı sanki. 

Her doğru “kısmen doğru” çünkü Thich Nhat Hanh’ın dediği gibi, her yanlış “kısmen yanlış.”

Bilmiyoruz, her zamankinden daha çok “bilmiyoruz”. Ve bilmediğimiz için belki, bu belirsizlikte kalmak zor olduğundan, körü körüne “doğru” veya “yanlış”a tutunmak, bu tutunmadan doğan yargıları oraya buraya savurmak daha kolay, daha tanıdık geliyor. Hiç değilse bunu “bilmek” istiyoruz belki ve öyle insani ki. Ama o geçici iç rahatlığıyla kendimizi kandırmıyor muyuz?

En Derin Korkumuz

Fotoğraf: dilaquis

En derin korkumuz yetersiz oluşumuz değildir. ⁣⁣

En derin korkumuz, ölçülebilenin ötesinde güçlü oluşumuzdur. ⁣⁣

⁣⁣Karanlığımız değil ışığımızdır bizi en çok korkutan. ⁣⁣

⁣⁣Sorarız kendimize, “Ben kimim ki zeki, muhteşem, yetenekli, şahane olayım?”⁣⁣

⁣⁣Sahi, kimsiniz ki olmayasınız?⁣⁣

⁣⁣Siz, Tanrı’nın bir çocuğusunuz.⁣⁣

⁣⁣Küçük oynamanız dünyaya hizmet etmez. ⁣⁣

⁣⁣İnsanlar etrafınızda güvensiz hissetmesinler diye kendinizi küçültmenin aydınlanmış bir yanı yok. ⁣⁣

⁣⁣Hepimiz ışık saçmak için yaratılmışız, tıpkı çocuklar gibi… ⁣⁣

⁣⁣Bizler, içimizdeki Tanrı’nın ihtişamını görünür kılmak için doğmuşuz.⁣⁣

⁣⁣Bu, yalnızca bazılarımızın değil, herkesin içindedir… ⁣⁣

⁣⁣Ve biz kendi ışığımızın parlamasına izin verdikçe, farkında olmadan diğer insanlara da aynısını yapmaları için izin vermiş oluruz.⁣⁣

⁣⁣Ve biz kendi korkularımızdan özgürleştikçe, mevcudiyetimiz, kendiliğinden, diğerlerini de özgür kılar…”⁣⁣

⁣⁣Orijinal metin: Our Deepest Fear – Marianne Williamson⁣⁣

⁣⁣Fotoğraf Bodrum sokaklarından, hikayesi aşağıda…⁣

–

Dönüp dolaşıp geldiğim, sormaktan vazgeçmediğim ve dilerim vazgeçmeyeceğim sorular:⁣⁣

⁣Ben kimim? Ben neyim? “Biz” neyiz?⁣⁣

⁣⁣Hepsi sürekli değişen, yok olan, geri gelen, kendini var eden, eskiyen ve akıl almaz hızda yenilenen parçalar… Hücreler ve atomaltı parçacıklar, “kan ter ve gözyaşı”, ışık ve karanlık, enerji dalgaları ve nasıl bir bulut asla ölmüyorsa*, yıldızların da süpernovaların büyüsünü içimize taşıyarak yaşadıklarını hatırlatan, hamurumuza, ruhumuza karışmış yıldız tozları… Evrenin yansımaları. Bütün ve parçaları. Ve ötesi…⁣⁣

Something of You

Illustration by Yifan Hu

A poem originally published in Any Segment Magazine.

Today 

There’s no sun

But there are still the tales

Of the sky

Tonight 

There’s no moon

But there’s still the light 

Of her eyes

Beautiful Mind

Illustration by: Helen Panayi

A poem originally written for and published in Any Segment Magazine

Come closer, child

There’s nothing to be scared of

She whispered, smiling 

She was still like a tree

A tree, having a beautiful dream

I took a step towards her 

And held her hand

I was not afraid

I felt free, as I looked at her hair 

Dancing like a wildflower in the summer air

Welcome, child, she whispered

All we need is here

Silence

Image by unknown

A flash fiction story originally written for and published by The Story Seed.

What he liked most about this small town was the silence that enveloped everything. In winter, even the cars hibernated – all you could hear was the sound your footsteps made on the untouched snow. Late-night winter silence was particularly soothing.

His Sun

Image by Jules Gervais-Courtellemont.

A flash fiction story originally written for and published by The Story Seed.

It was as if Margaret was still here.

After all those years, her presence could still be felt everywhere – in the house and in the garden, in the river and in the air. But most strongly, in his paintings.

You Are Home

Image by Ramon Haindl.

This flash fiction story was originally written for and published by The Story Seed. It is inspired by and dedicated to the teachings and meditations of Thich Nhat Hanh, a beloved Zen master, spiritual leader, activist and poet.

She closed her eyes and inhaled the sunset mist…

As she let her breath out slowly, a deep sense of nostalgia filled her.

It felt like she was in a long-lost 19th-century Romantic painting.